Wat een misogyne hufter, denk je na één bladzijde in Roedeldrift , het romandebuut van Chris Vanlangendonck. Het is hartje zomer 1975 en Maurits wil met vrouw en kind vanuit Leuven naar zee vertrekken. Zijn ergernis groeit naarmate zijn vrouw meer treuzelt. Volgens hem is de vrouw niet de gelijke van de man - 'de onderdanigheid van de vrouw mogen we nooit lossen'. Intimiteit koppelt hij aan haar gewicht. 'Te dik, geen seks.' Zijn dochter Louise, dan zes, is mooi en puur en slim, wat gegarandeerd aan zijn genetisch materiaal ligt. Niemand van het 'klootjesvolk' zal ooit een poot naar 'Zijn Kind' uitsteken. De dag aan zee sleept zich voort. Maurits vertelt Louise dat hij haar zelfs zal beschermen tegen de haaien in het water. Hij ergert zich aan de obsceen kleine bikini's die sommige vrouwen dragen. Zijn vrouw schikt zich in haar onderdanige rol.
In het tweede van de drie delen van Roedeldrift beschrijft Vanlangendonck een zomerdag in 1944. Leu…Lees verder
Wat een misogyne hufter, denk je na één bladzijde in Roedeldrift , het romandebuut van Chris Vanlangendonck. Het is hartje zomer 1975 en Maurits wil met vrouw en kind vanuit Leuven naar zee vertrekken. Zijn ergernis groeit naarmate zijn vrouw meer treuzelt. Volgens hem is de vrouw niet de gelijke van de man - 'de onderdanigheid van de vrouw mogen we nooit lossen'. Intimiteit koppelt hij aan haar gewicht. 'Te dik, geen seks.' Zijn dochter Louise, dan zes, is mooi en puur en slim, wat gegarandeerd aan zijn genetisch materiaal ligt. Niemand van het 'klootjesvolk' zal ooit een poot naar 'Zijn Kind' uitsteken. De dag aan zee sleept zich voort. Maurits vertelt Louise dat hij haar zelfs zal beschermen tegen de haaien in het water. Hij ergert zich aan de obsceen kleine bikini's die sommige vrouwen dragen. Zijn vrouw schikt zich in haar onderdanige rol.
In het tweede van de drie delen van Roedeldrift beschrijft Vanlangendonck een zomerdag in 1944. Leuven is door de geallieerden gebombardeerd en net zoals zovele andere families moet het gezin van Maurits, dan zestien, trachten te overleven. De ellende is groot, de ouders zijn bitsig en Maurits is bang, maar gelukkig is er zijn oudere zus Valentina die hem 's nachts troost.
complex
Het laatste deel speelt zich af op een julidag in 2002, in Rome. Maurits en zijn vrouw sjokken achter Louise en haar nieuwe lover aan en bezoeken het Huis van de Vestaalse Maagden, waar Maurits leert dat die vrouwen levend begraven werden als ze seks hadden, iets wat crimen incesti , 'een daad van incest', heette. Langzaam wordt duidelijk hoe complex de familie in elkaar zit: een puinhoop van mislukte relaties, ongewenste en onbeminde kinderen en een algehele ontgoocheling in de mensen van wie je zou moeten houden, en in jezelf. In de korte epiloog vertrekt Louise naar weer een andere verre bestemming terwijl ze haar dochtertje dropt bij de zoveelste nanny. 'We' zouden haar willen toeroepen dat ze moet terugkeren, dat het goed zal komen, dat het niet haar fout is. Maar: 'Louise hoort ons niet. Nog niet.'
De vragen die debutant Chris Vanlangendonck boeien zijn: hoe worden we wie we zijn en hoe bepalen opvoeding en familiebanden ons gedrag? Roedeldrift is daar onmiskenbaar een verkenning van. Vanlangendonck schrijft confronterend en haast meedogenloos over mensen die liefde zouden willen geven maar die zelf gemist hebben.
Vrijdag, 249 blz., € 23,50.
Verberg tekst