Heb je even genoeg van de sprookjesklassiekers waarin prinsessen moeten gered worden door prinsen? Die verhalen waar de prinses gewoon passief ligt te wachten op haar prins – met of zonder paard – tot ze gekust wordt en dat ze samen nog lang en gelukkig leven? Lees dan zeker dit boek, want Elisabeth Lucie Baeten schreef in haar eerste jeugdboek een nieuwe, volledige andere versie van een aantal gekende sprookjes. Ze voorziet in een moderne versie van vier klassiekers waar je niet veel meer van de originele verhalen in herkent. Enkel de namen van de sprookjespersonages worden nog gebruikt. Waar het wel over gaat is – soms kleine, soms grote – herkenbare onderwerpen voor kinderen. Over druk zijn, over eigen dromen hebben, over jezelf durven zijn. Maar ook dingen als burn-out, diversiteit en geaardheid krijgen een plaats. Dat niet alle hoofdpersonages wit zijn, is een fijn pluspunt.

De tekst op rijm vertelt vlot. Sommige woorden zullen voor jongere lezertjes misschien net iets moeilijker zijn, zoals 'fysica', 'opgezet' en de uitdrukking 'het begon plots te dagen'. Ook de lengte van sommige stukken tekst zorgt ervoor dat dit geen kleuterboek is.

Flore Deman zorgt voor de illustraties. Ze brengt met haar tekeningen de verhalen tot leven. Haar frisse en vrolijke kleurgebruik past goed bij de verhalen. Ze illustreerde onlangs ook Het land van Ooit. De ontroerende momenten die je in het boek tegenkomt, gecombineerd met de stoerheid van de hoofdpersonages, en de lessen die in de verhalen aanwezig zijn, bieden een grote meerwaarde. Een fijn eerste boek van dit duo.